China waterput tricone boor leverancier op voorraad

Het boren van putten is een techniek van rationele exploitatie en gebruik van watervoorraden in lagen door gebruik te maken van boorapparatuur en technologie. Grondwater daarentegen is water dat zich in scheuren in de aardkorst of in gaten in de bodem bevindt.
De verschillende watertoestanden die onder het oppervlak begraven liggen, worden gezamenlijk grondwater genoemd.
De invloed van de watersnijkarakteristieken van verschillende constructies op de putopbrengst is als volgt:
1. Schoon zand en grind sedimentair gesteente is de beste bron van water.
Dit soort structuur heeft een sterke wateropname, een hoog watergehalte en een goede waterdoorlatendheid.
2. Gemengde laag zand en grind.
Het zand-grindmengsel is tevens een waterleverende structuur.
Vanwege de verschillende verhoudingen van zand is het een secundair waterproducerend gesteente.
Hoe lager het zandgehalte, hoe hoger de wateropbrengst.
3. Kleistructuur.
Hoewel de kleistructuur water goed vasthoudt, kan water er moeilijk doorheen stromen.
Dit betekent dat de kleistructuur de put niet onder water zet en dus geen watervoerende laag is.
4.De zandsteen.
Het verwijst naar de terrigene klastische gesteenten met een korrelgrootte van 0,0625 ~ 2 mm en het zand is verantwoordelijk voor meer dan 50% van alle klastische deeltjes.
Als de klei als cement in zandsteen fungeert om het zand bij elkaar te houden, is het een slecht waterproducerend gesteente.
5. Kalksteen.
Het is een uitstekende waterbron in alle sedimentaire gesteenten.
Kalksteen heeft meestal grote openingen, zoals ondergrondse karstgrotten die een hoog watergehalte maar een slechte waterkwaliteit bevatten.
6. Basalt.
De eerdere bedden zijn eerder compact dan goed watergevend, omdat ze dicht op elkaar zijn gepakt.
Als het laat is, ontwikkelt het zich sponsachtig en is het een goede waterbron.
7.Van hardrock.
Rotsen als graniet, porfier en andere kristallijne rotsen zijn doorgaans slechte waterproducenten.
De slechtste waterproducerende bodems zijn metamorfe gesteenten zoals gneisleisteen, kwartsiet, leisteen en speksteen.
Om de lage efficiëntie van het boren van putten te voorkomen, moet de oliestandaard Tricone-bitspecificatie worden geselecteerd bij het ontwerp van de boordiameter.
De selectie van een standaard kegelbeitel voor het leidende gat moet gunstig zijn voor de verwerking van de kegelbeitel voor het ruimen om de verwerkingskosten van de beitel te verlagen. Het effect van boorparameters op de boorefficiëntie is het gewicht op de beitel.
Het gewicht van het bit moet worden bepaald op basis van de hardheid en zachtheid van de formatie. Ondertussen moet ook rekening worden gehouden met de kwaliteit van de boor, het boorgat, het boorgereedschap, de verplaatsing en de prestaties van de spoelvloeistof, de uitrusting en het vermogen.
Correct gebruik van de Tricone-bit: selecteer het tricone-bittype om zoveel mogelijk aan de lithologievereisten te voldoen, stem de bitgrootte af op het boorontwerp en gebruik deze in volgorde van grootte. Als tijdens het gebruik van de bit het fenomeen van rampage optreedt, moeten de redenen hiervoor zijn onmiddellijk worden geanalyseerd om te controleren of de formatie verandert of dat de boorgatwand instort.
De parameters moeten onmiddellijk worden geanalyseerd en aangepast. Als het opwaartse bit niet normaal kan worden geboord, moet het opwaartse bit worden gecontroleerd.
Analyseer en beoordeel de staat van de boor in het gat.
Bovendien moeten er maatregelen worden genomen om de afwijking van de put te beheersen, de afstand tussen boorgereedschappen en boorgaten te verkleinen en de rol te spelen van het boren van volledige gaten en een stijve anti-afwijking.
Om afwijkingen te voorkomen, kunnen een centralisator en een boorkraag aan de bovenkant van de tricone-bit worden toegevoegd.